Fısıltılar

I

Herkes biliyor

Herkes anlıyor

Bildiklerini,

anladıklarını

Bilmeyen,

anlamayan

Ben kaldım



II


İçimizde kopan

fırtınaların yanında

olsa olsa

birer rüzgar

yaşadıklarımız



III


Çekip gitmeli

Çekip gitmeli gerçekten

Ta uzaklara değil!

Ta uzaklar herkesin düşü

En yakına gitmeliyim

Uzaklardayken herkes

Görülmemeliyim



IV


Bir şeyler kalmalı benden

Göçtüğümde bu evrenden

Bir ses olmalıyım,

Bir yankı olmalıyım,

Hiç olmazsa;

Bir fısıltı olmalıyım


V


Bir kement yapıp tuttu bulutu

Çıktı sonra üzerine

dört nala giderken bulutla

Gülümsedi toprağa;

"Hiç inmesem kalsam

Yağar mı yağmurlar

Eser mi rüzgarlar yine? "


VI

Kitaplar okuruz...

Okuduktan sonra yorumlarız....
Bazen iç sesimizle
bazen varsa yanımızda biri
ve değecekse paylaşımımız;
biriyle....

Öyle güzel ki!

Nasıl anlatsam?...sarsıldım!

Bir kez daha soğuğu hissettim yaz gününde...

İnsanoğlunun iki yüzlülüğü acıttı yüreğimi

Bir kere değil, bir kaç kez okunmalı...

Sonra yolumuza devam ederiz

Hiç sevmediğimiz patronumuzdur karşımızdaki

Asıktır suratı ve tepeden bakar iğrenç yüzüyle

Geçip gitmeli yanından selam bile vermeden

Hatta "siktir lan" demeli bön yüzüne

Asılı kalır düşünceler beynimizde

Etrafta yankılan sesimizdir;

"Günaydın efendim!" der sessizce...



sanem uçar